Co ja tutaj robię? # 7 Klient w krawacie jest mniej awanturujący się

Przypowieść pierwsza o siewcy dobrej informacji
Dawno, dawno temu, za górami, za lasami, czyli rok temu z hakiem w Polsce pracowałam w części korporacji, która zajmowała się customer expierence. To taki dział,  który mówi całej firmie, żeby klientom robić dobrze tam, gdzie firma im robi źle.
Mój były szef zwykł mawiać, że firma powinna się cieszyć z klientów składających reklamację. Cenne słowa. Reklamacja to taka nowoczesna forma książki skarg i zażaleń w sklepie osiedlowym. Któż by się nie cieszył, gdy gromada wściekłych ludzi wypluwa z siebie co im leży na wątrobie na nasz temat, szczerząc kły w uśmiechu wilka. To tak zwana konstruktywna krytyka, którą każdy z nas oczekuje, potem rzuca focha i się obraża.
Przypowieść druga o miłosiernej rodzinie
Pierwszy komentarz na Randkach brzmiał „Fajnie ;)” i podpisany był przez „A.” Hmmm. Brzmi znajomo. Chyba nawet wiem, kto go napisał. Co nie zmienia faktu, że nepotyzm i kumoterstwo mile widziane, jeżeli ktoś zostawi po sobie jakiś ślad bytności na blogu.
Dla bloga komentarze to taka reklamacja, dzięki której można się dowiedzieć, co komu nie pasuje i blogowi opinię psuje. Każdy może napisać, co mu się żywnie podoba a administrator strony nie ma nic do gadania. Żartuję, ma do gadania, bo komentarz na stronie można zaakceptować, lub odrzucić. Co innego na fejsie – tam już hulaj dusza.
Przypowieść trzecia o gorczycy w słoiku miodu
Zielony rower z napisem Wir sind Schweiz stał zaparkowany niedaleko mojego domu i łypał do mnie okiem za każdym razem, jak koło niego przechodziłam.Fajny, też bym taki chciała mieć. Aż stał się ilustracją do postu 8 oznak, że w Szwajcarii nadal jestem Polką i trochę namieszał. Do tysiąc pięćset sto dziewięćset pozytywnych komentarzy o Randkach, do których zdążył mnie już przyzwyczaić fejsbuk, wpadły tym razem nowe, „konstruktywnie krytyczne”. Że co to za małolata sobie wyobraża pisać, jaka to ona polska nie jest. Po kilku miesiącach w Szwajcarii jej się zachciało być bardziej helweckim od Heidi i Rogera Federera. Małolata to raczej stażem, niż wiekiem, bo tu już szron na głowie i nie to zdrowie. A w głowie ciągle maj, mimo że luty, więc majowo przełknęłam zimną pigułkę gorczycy, ale mnie jednak tknęło. Na przyszłość bardziej smarować miodem Polonii w Szwajcarii, bo ktoś się może obrazić.
Przypowieść czwarta o talencie studentki blogowania
Dzisiejsze zadanie z Uniwersytetu Blogowania polegało na zostawieniu komentarzy na 4 blogach, których jeszcze do tej pory nie komentowałam. Ale nie, że „fajne”, tylko prawdziwy komentarz, taki z miodem i gorczycą. Super, wszystkie bajeranckie blogi, które opisałam w części trzeciej odpadają, bo tam się produkuję jak najęta. Ambitnie zdecydowałam, że tym razem wybiorę blogi w językach narodowych Szwajcarii: włoskim, niemieckim i francuskim. I to na tyle ambicji starczyło, bo jednak wygrał angielski:

  • Third Time Lucky 60 – letniej Brytyjki Georgie Moon,która rzuciła wszystko w kąt i żegluje jachtem u wybrzeży Grecji. Ale zakręcona babcia. Zupełnie jak nasz Dziarski Dziadek
  • Backpacking Han Solo – kolejna Brytyjka, tym razem bez jachtu, ale surfująca i z jajami, bo sama przemierza świat. Australia i Południowa Afryka brzmi coolerancko.
  • Pointless&Prosaic Sadagopan Govindan. Jezu, co za imię. Jeszcze motto bloga: Przyszedłem, Zobaczyłem, Nawaliłem.
  • Noa Gal Efron – ostrzegam, wyciskacz łez. Ale dla osób, które potrzebują duchowego oczyszczenia jak najbardziej na TAK, szczególnie na wieczór.

No, to teraz czas na was. Gdzie zostawicie dziś swój komentarz?
[blog_subscription_form]
Blogging U.

0 odpowiedzi na “Co ja tutaj robię? # 7 Klient w krawacie jest mniej awanturujący się”

Leave a Reply

%d bloggers like this: